Twoja automatyka musi działać non-stop, bez problemów, na całym świecie. Aby zapobiec niepotrzebnym przestojom, twoje okablowanie i system zarządzania nim, musisz prawidłowo określić, zaprojektować i zainstalować.
Okablowanie – jak nim zarządzać?
Proste rozważania na początku, mogą zapobiec dużym problemom w przyszłości. Dzięki nim unikniesz utraty ciągłości, uszkodzenia izolacji, odkształceń mechanicznych czy problemów z EMI.
Nowoczesne prowadniki kablowe mogą wytrzymać dłuższe odległości, większe prędkości i większe obciążenia niż kiedykolwiek wcześniej. Taki postęp w technologii automatyzacji oznacza, że pewne zasady, jak na przykład wypełnianie tylko 80% przekroju prowadnika kablowego, stały się nieaktualne.
Z tego powodu stworzyliśmy listę siedmiu typowych błędów, których powinieneś unikać w zarządzaniu kablami. Zobacz, na co musisz zwrócić uwagę, by Twoje okablowanie działało prawidłowo.
1. Okablowanie bez separacji
Separatory wewnętrzne i półki są kluczowe dla utrzymania podobnych kabli i węży w separowanych przedziałach. Gdy nie stosujemy separacji, kable mogą się krzyżować i splątać.
Wysokość szczeliny w przedziale z kilkoma kablami i wężami nie powinna być 1,5x większa od średnicy największego kabla lub węża. Kable o dużej różnicy średnic powinno się układać w oddzielnych przedziałach. Kable i węże z niekompatybilnymi płaszczami również powinno się oddzielać od siebie.
Maksymalna średnica kabla lub węża odpowiada wewnętrznej wysokości wybranego prowadnika kablowego, z dodatkowym minimalnym luzem. Zalecamy pozostawienie 10% wolnej przestrzeni wokół kabli elektrycznych i 20% wolnej przestrzeni wokół węży hydraulicznych.
Im szybciej i częściej pracuje prowadnik kablowy, tym ważniejsze jest dokładne ułożenie kabli i węży w jego wnętrzu. W przypadku zastosowań, które wymagają dużej prędkości powyżej 0,5 m/s lub zastosowań wymagających dużej prędkości z ponad 10 000 cykli rocznie, kabli i węży nie możemy układać jeden na drugim bez separacji poziomej.
2. Nierównomierny rozkład masy
Okablowanie musimy ułożyć wewnątrz nośnika kablowego tak, aby kable i węże mogły się swobodnie poruszać bez wywierania sił rozciągających wzdłuż promienia. Nierównomiernie rozłożony ciężar może powodować, że prowadnik kablowy będzie zbyt ciężki z jednej strony. Może to zakłócać ruch i powodować przechylanie się nośnika, a co za tym idzie – potencjalnie zakłócać pracę.
3. Przepełniony prowadnik kablowy
O ile trudno jest pozostawić niewypełnioną, pozornie dostępną przestrzeń na nośniku kablowym, o tyle przepełnienie nośnika kablowego może utrudniać jego swobodny ruch. Kable, które nie mają miejsca na prawidłowy ruch, będą przeszkadzały w przemieszczaniu się nośnika kablowego.
Dodatkowo, jeśli kable zostaną zaczepione o siebie i związać się, zużycie płaszcza może być znacznie zwiększone. Istnieje również większe prawdopodobieństwo wystąpienia zakłóceń elektromagnetycznych, czyli EMI, gdy kable zasilające i transmisji danych są ułożone blisko siebie. Z reguły zalecamy, aby wszystkie kable zasilające i kable do transmisji danych były umieszczone jak najdalej od siebie, aby jak najlepiej zapobiegać zakłóceniom EMI.
4. Brak właściwego odciążenia
Bez odpowiedniego odciążenia nie ma możliwości kontroli długości kabla wewnątrz prowadnika.
Gdy prowadnik kablowy porusza się w przód i w tył, kabel wciąga się do niego i zwija, przez co może wystąpić przedwczesna awarię systemu. Punkty znajdujące się na zewnątrz nośnika, takie jak złącza lub punkty końcowe, również pochłaniają wszystkie siły mechaniczne.
Zazwyczaj okrągłe kable elektryczne powinny być zabezpieczone na obu końcach za pomocą odciążenia. W wyjątkowych przypadkach kable mogą być mocowane z odciążeniem tylko na ruchomych końcach. Zalecana jest szczelina 10-30 razy większa od średnicy kabla pomiędzy końcem promienia gięcia a punktem stałym.
5. Brak instalacji kabli wzdłuż osi neutralnej
Prawidłowo odciążone kable zostaną umieszczone w osi neutralnej nośnika kablowego. Kable nie powinny być naciągane szczelnie w stosunku do promienia wewnętrznego ani przesuwane w górę w stosunku do promienia zewnętrznego.
Odciążenie powinno być prawidłowo zainstalowane, a następnie przetestowane zarówno w pozycji rozłożonej, jak i wyjściowej.
Kable nie powinny być ciągnięte szczelnie w kierunku wewnętrznego promienia gięcia ani popychane w kierunku promienia zewnętrznego.
6. Różne rodzaje kurtek umieszczonych obok siebie
Jeśli zewnętrzny płaszcz przewodów czy węży ma różne współczynniki tarcia, a jeden z nich ma twardszy, bardziej sprężysty materiał, wtedy bardziej miękki płaszcz będzie się ścierał, prowadząc do uszkodzenia.
Powłoki PUR i TPE mają podobną charakterystykę zużycia, układanie tych kabli razem nie stanowi więc problemu. Jednak nie zalecamy mieszania powłok PVC i PUR. Jeżeli konieczne jest wymieszanie materiałów powłokowych w tym samym nośniku, należy upewnić się, że materiały powłokowe są odpowiednie do zastosowania na nośniku kabla. Gumowe lub termoutwardzalne materiały powłokowe mają z reguły lepsze powierzchnie i wiążą się wewnątrz nośników kablowych. Dlatego też nie są zalecamy ich, jako zewnętrznych materiałów powłokowych w przypadku stosowania systemu prowadników kablowych.
7. Niewłaściwa długość nośnika kablowego
Jeśli źle obliczymy długość nośnika kablowego, wówczas pełny zakres ruchu może być zagrożony. Pociągnięte lub rozciągnięte kable mogą spowodować pęknięcie żyły.
Aby prawidłowo obliczyć długość nośnika kabla z łańcuchem energetycznym, należy skorzystać z poniższych równań:
LK = S/2 + K lub LK = S/2 + ΔM + K
Jeżeli stały koniec znajduje się w środku przesuwu, długość nośnika kablowego “LK” obliczamy za pomocą połowy długości przesuwu i dodaje się wartość “K” dla promienia gięcia. Umieszczenie stałego końca w środku ruchu jest najbardziej ekonomicznym rozwiązaniem, ponieważ wymaga najkrótszej możliwej długości nośnika kablowego i kabla/węża. Gdy stały koniec nie znajduje się w środku, należy dodać wartość montażu odsuniętego (ΔM).
